بررسی رابطه بین هوش سازمانی و کارآفرینی از منظر مدیران و اعضای هیات علمی دانشگاه مازندران

کارآفرینی از منابع مهم و پایان ناپذیر همه جوامع بشری است که به عنوان یکی از مهم ترین سرمایه های هر کشور محسوب می شود. درحیات پرتلاطم بشری سازمان هایی موفق ترند که واجد انسان هایی با هوش سرشار و بهره مند از درجه ی هوشی بالا باشند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه ی بین مولفه های هوش سازمانی و کارآفرینی از منظر مدیران آموزشی دانشگاه مازندران بوده است. بر این اساس، تعداد 230 نفر به روش سرشماری کامل انتخاب شدند. روش تحقیق توصیفی – همبستگی و ابزار پژوهش، پرسشنامه سنجش هوش سازمانی ois « آلبرخت » و پرسش نامه ی سنجش کارآفرینی « رابینز » بوده است که هر دو از روایی مناسبی برخوردار بودند. برای بررسی رابطه ی بین متغیرها و مولفه های آن ها، از همبستگی و رگرسیون گام به گام و آزمون t برای مقایسه میانگین متغیرها استفاده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داه است که اتحاد و توافق، بیش ترین تأثیر مستقیم را بر کارآفرینی داشته ( 78/0 , ? = 01/0›p ) و بعد از آن، روحیه و میل به تغییر قرار دارند. متغیرهای دیگری نیز به صورت غیرمستقیم و از طریق تأثیر این سه متغیر بر کارآفرینی تأثیرگذارند. همچنین بیش ترین تأثیر غیرمستقیم متغیرها بر متغیر وابسته، مربوط به فشار عملکرد بوده است (02/0= ?). مدل تحلیلی ارائه شده در این پژوهش از روابط بین متغیرها، نشان از مطلوبیت ارتباط بالا و معنی دار بین هوش سازمانی و کارآفرینی دارد. کلمات کلیدی: هوش سازمانی ، کارآفرینی ، مدیران ، دانشگاه مازندران .